دلم نوشت...

این روزهایم عجیب میگذرد..

صبح ها صدای:منم باید برم..اره برم سرم بره..

یا صدای لالایی برای علی اصغر..

در خانه میپیچد..

هیچ چی از عاشورا نمیدانم..

از عراق نمیدانم..

از سوریه ..یا حلب..

اما میدانم این مکان ها پر از عشق است..

پر از عشق به حسین..

خون رنگین شهدا..

وای..

دوباره یاد روضه ها میفتم..سر به نیزه ی...شاه..شاه کربلا..

یا زهرا گفتن های وسط زنجیر زنی که با ابهت از قلب مداح به گوش میرسد..

بی تابی های رقیه..

این جمله هیچ وقت تکراری نمیشه:

ای اهل حرم میر و علمدار نیامد،ای اهل حرم سید و سالار نیامد..

امان از دل زینب..امان از دلش..امان..